DOI เกิดขึ้นจากความคิดริเริ่มของ International Telecommunication Union (ITU) เพื่อนำมาใช้วัดการแพร่กระจายของเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร และโอกาสในการที่ประเทศจะสามารถใช้ประโยชน์จากเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารเพื่อพัฒนาไปสู่สังคมสารสนเทศ (Information system) หรืออีกนัยหนึ่ง ดัชนีนี้ถูกนำมาใช้เป็นเครื่องมือในการติดตามความก้าวหน้าของการลดช่องว่างทางเทคโนโลยีสารสนเทศ (Bridging the digital divide) และเพื่อใช้ติดตามผล (Outcome) อันเนื่องมาจากการประชุมสุดยอดเรื่องสังคมสารสนเทศ (World Summit on Information Society: WSIS) เนื่องจาก DOI เน้นเรื่องการแพร่กระจายโครงสร้างพื้นฐานสารสนเทศ ตัวชี้วัดที่ DOI นำมาใช้จึงมีจำนวนไม่มากนักเพียง 11 ตัวชี้วัด และสามารถจัดรวมกลุ่มได้ 3 กลุ่ม คือ
(1) การแพร่กระจายโครงสร้างพื้นฐานสารสนเทศและการสื่อสาร
(2) โอกาสในการใช้ประโยชน์โครงสร้างพื้นฐานดังกล่าว โดยตัวชี้วัดกลุ่มนี้เน้นไปราคาค่าบริการเปรียบเทียบกับรายได้ของประชากร (Affordability)
(3) ความเข้มข้นของการใช้งานโครงสร้างพื้นฐานฯ